سیمین جان

یک دو سه محو دیدار ماه کامل بشوم دنبال تو آواره ی دشت شقایق بشومببینم خواب آغوش تو و بیدار شوم کاش بیدار و به دیدار تو لایق بشومدلم به در آمده شاید که عاشق بشوم رها از قید و بند حرف خلایق بشومبه زیارت بروم دخیل هر دقایق شومباید به دنیابیاورم تورا فارغ بشومبیدار زخواب و غرق حقایق بشوم + نوشته شده در جمعه سوم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 0:5 توسط ریحانه اسدی  |  سیمین جان...ادامه مطلب

برای دیدن لینک ادامه نوشته را کلیک کن و در محل رمز ، نام خود را دوبارپشت سر هم بنویس و بلافاصله بدون هیج فاصله ای دو رقم آخر سال اولین کلاسی که با شما داشتم اضافه کن سیمین جان...

گاهی باید عمیق شد در آدمها تا بفهمیم نیستند آن خدایی که از آنها ساختیم گاهی باید دقیق شد در آدمها تا بشکنیم بتی را که می پرستیمگاهی باید به آتش کشید پر سیمرغ راکه برای روز مبادا گذاشته ای تا ببینی که نمی آیدگاهی باید مدتها به تماشای هما نشست تاببینی که خلاف تصور بیشتر روی زمین نشسته است بجای پرواز گاهی باید مراقبت از گنجت را به گریفین بسپاریتا ببینی نیستند آنچه تصور می شدندگاهی باید در آدم ها رقیق شد، حل شدتا ببینی خودشان نیستند تا ببینی می افتند از چشمت سیمین جان...ادامه مطلب

برای اندازه گیری بزرگی انسانها میزان معرفت، وفا و مهربانی آنها را اندازه بگیرید مخصوصا در زمان سختی و دلخوری، اینها عناصر انسانیتند. گول ظاهر و قد و وزن آدمها را نخوریم.

سیمین جان...

خوش به حال من که فقط با تو حالم خوش می شود و بیچاره من وقتی چاره تویی... سیمین جان...

به دنیا آمده ام در یک خاک غیر مجازنمیرم مگر در ره این عشق پاک غیر مجازمی دانی سرخ است صورتم به سیلی؟ ولیدر سینه دارم آرزوهای سوزناک غیرمجازشنیده ام آوازه ت در یک رابطه ی گرم مجازباز می شنوم از تو این همه پژواک غیر مجازتند از روبه رو آمدی و دورتر می‌ شوی ای کاششاخ به شاخ می شدیم یک اصطکاک غیر مجازتو کوه عقاب و من دراک نمی رسد کوه به کوهنقش توحک شده بر من با رول پلاک غیرمجازقطع و وصل می شوی وی پی ان نفرستآغوش می خواهم و اشتراک غیر مجازبیا گناه کنیم و ببوسیم و بگذاریم کنارآیه و احادیث، خدای شبه ناک غیر مجاز سیمین جان...ادامه مطلب

۱۲ سالی است که بذری در من کاشته شد. در ولوشوی روزگار و تلاطم زندگی جریانی از احساسات به سمتم وزید و هوش و حواسم را با خودش برد. تا به خودم آمدم دیدم بذری در وجودم جوانه زده. حس رویش و رشد و وجودیت همیشه زیباست چه برسد به اینکه روح این جوانه مربوط به فرد با عظمتی باشد. این جوانه کوچک را با خون دلم آبیاری کردم و با برق چشمانم بهش نور رساندم. بذر، جوانه زدن و رشدش را درون خودم مخفی کردم. جوانه روز به روز قد کشید و بزرگ تر شد و شاخ برگش در تمام وجودم نفوذ کرد. نهالی به سرعت در من رشد می بافت و من هر روز بیشتر از دیگران مخفی اش کردم ، بالاخره چیزهای ارزشمند مراقبت شدید می خواهد تا مبادا دیگران بهش آسیب بزنند یا ارزشش را برایت کم کنند. او در من سنگینی می کرد خب به هر حال بماند که اندک خاکی برسرم و بود و در من ریشه کرده بود. طفلی نبود که در سبد بگذارم و به جریان آب بسپارمش به امید اینکه از خطر حفظ شود. بذر بود، بذری که رشد کرده بود، مهال شده بود، ببخشید نهال شده بود، و اکنون برای خود درختی تنومند شده و عمیقا با ریشه است. بیخیال که من نمی توانم ببینمش، من که درون خودم را نمی توانم ببینم ولی خوووب حسش می کنم و خوبتر دوستش دارم این درخت تنومند ۱۲ ساله ام را مهم نیست به بار بنشیند یا نه، بالاخره عروق شاخ و برگهایش به همه سلولهایم رسیده اند و آنها را تغذیه می کنند و اکسیژنش را به مغزم می رسانند. نمی دانم دعاست یا نفرین ولی امیدوارم بذر همه شما جوانه بزند، تا شاید روزی به بار بنشیند بذر عشقتان و شما را سیراب گرداند. سیمین جان...ادامه مطلب

انگار بی جان شده ام .... جان من کجایی؟!... سیمین جان...

ماده بی هوشی می آورند و بیهوش می کنند تورا می برند و بیهوشم می کنند بیهوش منم وقتی هوش تویی... سیمین جان...

وطنم ملتهب است و تنم درد می کند وطن را نمی شود گذاشت و رفت ولی تنم را چرا ... سیمین جان...